İnsan kaynakları alanında olduğu gibi eminim bir çok alanda, istatistiki bilgilere ulaşmak çok güç…

Bizler istatistiki bilgilere veri sağlamak konusunda bir miktar çekimseriz.

Bu konuda da yapılmış bir araştırma olmadığından, neden istatistiki araştırmalara karşı çekimser davrandığmızı bilmiyorum. Belki, verilerimizi başkalarının görmesi ve bizi kopyalaması şüphesi, belki zamansızlık, belki sonuçlara inançsızlık, belki de biz mi düzelteceğiz virüsü…Bilmiyorum….

Insan kaynakları alanında yurt dışında yapılmış bir çok araştırma ve sonuçları, çalışanlarına, profesyonellerine bir çok ip ucu verirken, biz hala deneme yanılma yöntemi ile sonuçlara varmaya çabalıyoruz. Tabii yeterince enerji, zaman ve para bulabilirsek…

Projeyi sonlandırdığımızda ise, yaptığımız iş ile, Türkiye’nin neresinde olduğumuzu kestiremiyoruz. Ilk defa mı yaptık bu uygulamayı, ülkeye bir katkısı oldu mu, başkaları da yapıyor mu, yapıyorsa ne yapıyor derin bir muamma…

Yurt dışı kaynaklı bir çok araştırmaya, imrenerek bakıyorum, inceliyorum. Ama Türk davranış biçimleri, gelenekler, görenekler, adetler, anlayış farklı olduğundan o araştırmalar, ülkemize baz teşkil edemiyor. Ancak, “Amerika’da çalışanların % şu kadarı, şu şekilde çalışıyormuş” gibi verileri okuyoruz.

Türkiye’de, belki zamansızlıktan anketlere yanıt verilmiyor, istatistiki araştırmalara katkıda bulunulmuyor ama magazin haberlerinin altında sayfalarca yorum görebiliyor, “hangi artiste benziyorsun” anketleri binlerce katılımcı bulabiliyor. Bu katılımları eleştirmiyorum ama biraz da keşke, bu ülkenin, bulunduğumuz sektörün, ekmeğini yediğimiz işin yararına, faydasına olan verilerin toplanmasına katkıda bulunabilsek diyorum.

Umarım bir gün bir yerlerde, “İsveçli bilim adamlarının yaptıkları araştırmaya göre…”yerine “Türk bilim adamlarının yaptıkları bir araştırmaya göre…” ile başlayan araştırmaları okuyabiliriz de, günlük operasyonel işlerden ziyade, parçalarını bir türlü birleştiremediğimiz işlerimizin ülke için, toplum için ne ifade ettiğini öğrenebiliriz.